آتش دشمن سنگین بود و کسی جرات نمی کرد قدم از قدم بردارد. از خط بی سیم زدند که بچه ها احتیاج به کمک و امکانات پشتیبانی دارند. اما کسی جرات رفتن نداشت آن هم زیر آتش سنگین خمپاره ها؛ بچه ها می گفتند:« بگذارید حجم آتش کمی سبک تر شود تا به سمت خط حرکت کنیم»، اما آقا ابوالفضل نیروی ترابری بود و این حرف ها عصبانی اش می کرد. گفت که بچه ها نیاز به کمک دارند و از سنگر بیرون رفت و تویوتا را روشن کرد. مقداری امکانات از جمله تعدادی ۲۰ لیتری آب برداشت و پشت تویوتا جاسازی کرد و زیر آتش سنگین با سرعت به طرف خط حرکت کرد. وقتی به خط رسید قسمت های پایین تویوتا پر از ترکش شده بود، بالاخره چندتایی از دبه های آب را به بچه ها رساند و در همان حالی که دبه ها را جابجا می کرد ترکش هایی به کنار سر، چشم و دستش اصابت کرد و آقا ابوالفضل شهید شد.

آقا ابوالفضل رمضانی سال ۶۵ در عملیات کربلای ۵ به شهادت رسید. آقا ابوالفضل در گلزار شهدای علی بن جعفر(ع) قطعه ۱۴، ردیف ۱۲، شماره ۵۱۸ میزبان مهمانان شهداست.